Persona non grata

Od jakiegoś czasu czuję bezsens prowadzenia tego bloga. Wpadłam na pomysł założenia nowego bloga o zupełnie nowej tematyce, bo - być może zauważyłaś - znudziło mnie pisanie o dietach i odchudzaniu.

Nie chodzi o to, że nagle zaczęłam jeść jak odkurzacz, ani nawet, że zrezygnowałam z diety. Wprost przeciwnie, mam nową dietę od dietetyka, która jest okropna, monotonna, tłusta i bez smaku (czyt. bez soli). To chyba z jej powodu wpadłam w przygnębienie, które nasiliła wyprowadzka (wracam do rodziców, ale wstyd przed sąsiadami ;)).

No bo ileż można pisać o tym odchudzaniu, o dietach, albo o tym jak to grubemu jest źle i smutno. Moje pseudopsychologiczne podejście do otyłości z kolei nie spotkało się ze zrozumieniem. Właściwie to chyba wymęczyłam temat do cna i nie mam już nic więcej do powiedzenia. Teraz mogę tylko pisać sprawozdania z diety, które moim zdaniem są nudne i nikomu nie potrzebne :).

Temat facetów też się skończył. Doszłam do wniosku, że jestem samowystarczalna i świetnie sobie radzę bez takiego Ziutka, czy Heńka. Randkować też już dawno mi się odechciało i nie palę się na kolejne spotkania.

Niestety często czuję przymus podzielenia się swoimi przeżyciami z innymi. Piszę niestety, bo przez to staję się anonimową ekshibicjonistką, a i z czasem personą non grata, która pisze głupoty na blogu :). Tak, i we mnie w końcu krytyka zabiła chęć dzielenia się swoimi myślami ze światem.

Ps. Myślę, że wyprowadzka to zakończenie pewnego etapu w moim życiu, które oby potoczyło się w kierunku Kanady i dalej...