Po imprezie

Koleżanka miała wczoraj urodziny. Muszę nadmienić, że A. jest śliczną dziewczyną o długich blond włosach, do tego jest szczupła i bardzo pewna siebie. Poszłyśmy do pubu. Były nas dwie i grono zapatrzonych w nią facetów. Lała się wódka, a ja cały czas myślałam: Boże, co ja tu robię?

Oczywiście po schudnięciu zaledwie 13 kg. nie podbiję męskie serca. Przede mną jeszcze 49 kg. do mojego upragnionego celu, więc wiadomo, że nadal jestem stanowczo za gruba. Szykując się jednak do wyjścia, po cichu, miałam nadzieję na ciekawe konwersacje. Okazało się jednak, że w pubie (jak to zwykle bywa) leciała za głośna muzyka, ja nikogo tam nie znałam (oprócz brylującej w towarzystwie A.), a panowie jakoś nie garnęli się do zabawiania mnie rozmową.

Nie twierdzę, że trzeba mnie zabawiać, a ja księżniczka siedzę na kanapie i czekam na księcia. Niestety, dawno nie piłam alkoholu (nawet w sylwestra wypiłam zaledwie kieliszek szampana), a wczoraj podczas urodzin - jak już wspomniałam - wódka się lała, a ja czułam narastające otępienie.

Nie upiłam się jednak na smutno. Po prostu siedziałam i patrzyłam na ludzi głupkowato się uśmiechając. Po 2h. ulotniłam się stamtąd wymawiając się bólem głowy.

Jakie wnioski? Oczywiście jestem nieśmiała i przy takiej ilości testosteronu po prostu chowam głowę w piasek. Alkohol często powoduje utratę kontroli i wewnętrznych barier, jednak tym razem nie poskutkował.

Czy grubas może świetnie się bawić z facetami? Oczywiście! To już nie jest kwestia bycia grubym, czy chudym, tylko pewności siebie, zachęcającego uśmiechu, miny, zagadywania itp. Moja pewność siebie jest zależna od nastroju i motywacji (czasem po prostu wydobywam z siebie pokłady odwagi i zagaduję). Tym razem nastrój był taki sobie, motywacja też słaba.

Nigdy zresztą nie lubiłam chodzić do takich miejsc z nieznajomymi. Wolę usiąść i na spokojnie porozmawiać w mniejszym gronie, a nie krzyczeć komuś do ucha jakieś bzdury w stylu: to skąd się znacie z A.?

Mimo wszystko są pozytywy wczorajszej nocy :). Wódka ma ponoć ujemny indeks glikemiczny i schudłam po niej cały kilogram. Nie wiem zresztą dlaczego, bo zawsze mi się wydawało, że to straszne zło i od tego się tyje kilogramami, z drugiej strony możliwe, że jest zła dla odchudzających się, bo działa (przynajmniej na mnie) jak piwo, czyli...chce się jeść i to dużo czegoś niezdrowego. Szłam więc do domu marząc o frytkach i kebabie, ale całe szczęście na marzeniach się skończyło.

Mimo wszystko wódki i imprez na razie będę unikać.